τυφιώ

-άω, Ν

πάσχω από τύφο, έχω προσβληθεί από τύφο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τύφος. Η λ. μαρτυρείται στον λόγιο τ. μτχ. τυφιῶντες από το 1844 στην εφημερίδα Αἰών].